سندرم هارنس؛ خطری که سنگنوردان بی احتیاط را تهدید می کند:
سندروم هارنس عناوین پزشکی بسیاری دارد :
- ترومای آویخته (آسیب ناشی از آویخته بودن در فضا)
- شوک ناشی از حالت آویخته
- اختلال یا نارسائی ناشی از قرار گرفتن بدن در شرایط نادرست
- آسیب دیدگی یا سندروم ناشی از آویزان یا معلق بودن در فضا
این آسیب دیدگی زمانی رخ می دهد که بدن
فردی که هارنس پوشیده یا چیزی شبیه هارنس دور خود پیچیده (استفاده از تسمه
یا طناب) ، مدتی بدون حرکت به حالت آویزان و صاف در فضا باقی بماند ، در
این شرایط رگهای تأمین کننده خون دچار اختلال می شوند و گردش خون مختل شده و
درنهایت فرد بیهوش خواهد شد. اگر کسی بیهوش شود و در همان حالت عمودی باقی
بماند خطر مرگ ناشی از عدم رسیدن اکسیژن به مغز نیز وجود دارد.
افرادی
که در معرض خطر ترومای آویخته قرار می گیرند کسانی هستند که از تونیک های
صنعتی (کار در ارتفاع) ، تونیکهای سنگنوردی و غارنوردی ، توتیک هائی که
بازیگران سیرک برای حرکتهای نمایشی استفاده می کنند ، تونیکهای پاراشوت یا
چتر نجات و ... استفاده می کنند و علت استفاده از آن برای جلوگیری از سقوط ،
انجام تکنیک فرود ، فرآیندهای بیشمار معلق در هوا و از این قبیل است . شوک
تعلیق (آویخته) حتی در محیط های پزشکی به دلایل مشابه نیز اتفاق افتاده .
جالب
است که بدانید در سال 2006 مقاله ای در خصوص مصلوب کردن حضرت عیسی منتشر
شد که فیلیپ بیشاپ و برایان چرچ فیزیولوژیست علت مرگ حضرت عیسی را ترومای
آویخته اعلام کردند.
پیش گیری :
پیش گیری از این نوع تروما از مداوای
آن و درگیر شدن با عواقب آن به مراتب ساده تر است . توصیه های ویژه برای
کسانی که کار فنی طناب انجام می دهند خودداری از خستگی مفرط در حد تخلیه
انرژی است که ادامه حرکت و فعالیت را غیرممکن می سازد و مهمتر از آن تسلط
به تکنیک SRT یا تکنیک تک طناب ، مخصوصا" تکنیک رهاسازی تک طنابSRRT است ،
این تکنیک یک مانور فنی نسبتا" دشوار است که باید بارها و بارها تمرین شود
تا عملکرد روان آن را فرا گرفت . این تکنیک در این وبلاگ قبلا" به طور کامل
در اینجا توضیح داده شده .
اگر فردی بخواهد از هارنس استفاده کند اما
دچار آسیب دیدگی و بیهوشی نشود توصیه می شود جائی برای ایستادن و یا تکیه
دادن و استراحت پاها پیدا کند ، مثل لبه سنگ و یا حلقه پا در غارنوردی و
هرچند وقت یک بار ماهیچه های پای خود را روی آن فشار دهد ، در این صورت
پمپاژ خون مجددا" به اجرا درخواهد آمد.
اگر فردی که هارنس پوشیده در فضا
معلق است و دچار خستگی مفرط شده ، حرکت دادن پاهایش هم مفید است و هم
خطرناک ! از یک سو ورزش دادن و حرکت پاها موجب به جریان افتادن خون در بخش
آسیب دیده خواهد شد اما در عین حال حرکت دادن عضله خسته آنرا خسته تر و
ضعیف تر می کند و ادامه تقاضای خون در برگشت آن به بدن کمتر موثر خواهد بود
و در لحظه ای که فرد آسیب دیده حرکت پاها را متوقف سازد، خون بلادرنگ شروع
به تجمع می کند " رکاب زدن یک دوچرخه سوار را تصورکنید" که فقط به عنوان
آخرین تلاش ممکن برای تداوم هشیاری کاربرد خواهد داشت زیرا به محض اینکه
رکاب زدن متوقف شود بیهوشی به سرعت رخ خواهد داد.
اگر این امکان وجود
ندارد که بلافاصله فرد آسیب دیده نجات پیدا کند ، ضروری است که پاهای او را
به حالت نشسته نگهدارید ، این کار با درست کردن یک حلقه توسط تسمه یا طناب
در پشت زانو یا استفاده از تجهیزات تخصصی در کیت نجات امکان پذیر خواهد
بود.
هنگام امداد رسانی به فرد آسیب دیده فراهم
آوردن شرایط گردش خون به مغز و قلب در اولویت قرار دارد ، مصدوم گاهی به
دلیل بالا نگه نداشتن پاهایش هنگام نجات تلف شده است . هیچ تغییری در
مدیریت ABC هنگام وجود ترومای آویخته ایجاد نکنید.
هیئت اجرایی بهداشت و ایمنی بریتانیا HSE بررسی گسترده ای در اینمورد در سال 2009 بعمل آورده که در تضاد با بیانه سال 2002 است.
اطلاعات بیشتر:
Syndrome = سندروم ، علائم بیماری است
Trauma = تروما یعنی زخم ، آسیب یا ضربه
Harness = تونیک سنگنوردی (اصطلاح اشتباه آن صندلی است)
HHS = Harness Hang Syndrome ، سندروم آویخته شدن از هارنس
Ischaemia = عدم تأمین خون کافی در قسمتی از بدن ناشی از اختلال بوجود آمده در رگهای خونی
SRT = تکنیک تک طناب که عمدتا" در غارنوردی مورد استفاده قرار می گیرد
SRRT = تکنیک رهائی در سیستم تک طناب (امداد رسانی در غار)
ABC
= Airway, Breathing, Circulation اصول اولیه و بدیهی در نجات مصدوم در هر
شرایطی است و شامل راه عبور هوا ، تنفس و سیستم گردش خون است .
با تشکر از وبلاگ گل کوه
