کارآموزی برف و یخ آقایان

قله دارآباد93/2/12

گزارش برنامه صعود به قله دارآباد

تاریخ اجرا: 29/01/1393

ارتفاع قله: 3160

سرپرست برنامه: طوفان جعفریان

اعضای گروه : رضا ظهیری، طوفان جعفریان، شهرزاد شهبازی، فاطمه رضایی و مهناز مظلوم زاده

قله دارآباد یا مونگ چال یکی از شرقی‌ترین قلل رشته کوه توچال به ارتفاع تقریبی 3160 متر از سطح دریا می‌باشد این قله در شمال استان تهران شهرستان شمیران واقع شده است که آخرین قله خط الرﺃس کوههای شمیران از غرب به شرق است و برای دسترسی به آن کافی است خود را به میدان تجریش و از آنجا به دارآباد برسانید . قله دارآباد از چند مسیر صعود می شود. اولین و بهترین مسیر این قله از روی یال شن سیاه می‌باشد که پس از عبور از یال درازلش و کنار پادگان به قله ختم می شود و مسیرهای دیگر از طریق یال‌های دره دارآباد صعود می‌شود. ساعت 8 صبح به ابتدای کار رسیده و پس از 5 دقیقه نرمش و انتخاب سرقدم و عقب دار حرکت کردیم، مسیر سمت راست که از روی یال شن سیاه بوده را انتخاب نمودیم و به سمت قله حرکت کردیم ساعت 9.40 دقیقه برای صرف صبحانه به مدت 20 دقیقه استراحت کرده، و پس از آن گروه به حرکت ادامه داد در مسیر از میوه ریواس نیز استفاده نمودیم . استراحت بعدی به مدت 10 دقیقه در کنار دکل کوچک نگهبانی انجام شد سمت راست سد لتیان نیز مشخص بوده و در راه به جان پناه اول رسیدیم که فاصله بسیار کمی با دکل کوچک نگهبانی داشت و پس از استراحت دیگر در کنار برجک نگهبانی  ، گروه حرکت را سریع تر کرده و با استفاده از تابلوها و علائم موجود در مسیر به سمت قله حرکت کردیم. ساعت 1 به قله رسیدیم و پس از صرف ناهار و استراحت به مدت 45 دقیقه ساعت 1.45 دقیقه به سمت پایین حرکت کردیم و در راه برگشت قسمتی از مسیر را از شن اسکی و باقی را از مسیر پاکوب به سمت پایین حرکت کردیم و ساعت 5 به پایان کار رسیدیم. 

بند عیش

گزارش صعود به قله بند عیش

تاریخ برنامه:05/02/1393

تعداد حاضران: 7 نفر
سرپرست :مهدی آقایی
ارتفاع : حدوداً 2760 متر
منطقه: شمال غربی تهران

باتوجه به برنامه ریزی صورت گرفته قرار حرکت گروه، ساعت 5:15 از بلوار سیمون بولیوار انتهای خیابان جنت آباد تعیین گردید.بعد از 20 دقیقه پیاده روی از داخل ده حصارک ساعت 6:05 گروه به ابتدای مسیر رسید و بعد از مشخص کردن جلو دار و عقب دار و معرفی اعضا شروع به حرکت نمود.گروه در امتداد مسیر رودخانه های کم آب به حرکت خود ادامه داد  گاه گاهی نیز اعضا با توجه به عمق کم آب، ازاین سوی رودخانه به آن سو می رفتند. مسیر دارای پیچ و خم  ولی  مشخص و هموار بود. تیم درساعت 7:15 جهت صرف صبحانه  سی  دقیقه استراحت و مجددا مسیر را در پیش گرفت در طول مسیر استخرهای آب بزرگی به چشم می خورد که آب آنها از چشمه های کوه لوله کشی و تامین شده بود و مشخص بود جهت باغهای گیلاس و گردوی اطراف استفاده میشوند.پس از طی شیبی نسبتا تند بالاخره در ساعت 11:10 برفراز قله بودیم. ارتفاعات توچال و همچنین قله دوشاخ و لزون در طرف شرق ما به وضوح خود نمایی می کردند و در سمت راست ، امامزاده داود و در شمال غرب مناطق پهنه سار و در جنوب، شهر تهران  نمایان بود.در ساعت 11:45 از قله عزم بازگشت کردیم.گاه گاهی صدای پرطنین موتور سوارها که تا دل کوه آمده بودند سکوت پرهیبت منطقه را می‌شکست همچنین گل‌های شقایق وحشی، لاله‌های وحشی زرد و قرمز و بعضا بنفش، بوته‌های پر خار گون، گل گاو زبان و انواع سبزی‌های کوهی پوشش گیاهی غالب منطقه را تشکیل می‌دادند. در طی مسیر به افراد متفاوتی برخورد کردیم که مشغول چیدن سبزیهای کوهی بودند.حدود ساعت  14:30 بود که به محل صرف صبحانه  رسیدیم .بعد از  15 دقیقه  به سمت پایین حرکت کردیم.در ساعت 16 به  حصارک رسیدیم.