صعود به قله جانستون

به نام خدا

تاریخ برنامه : 13/04/1393

محل برنامه : جاده فشم- روستای آب نیک 

تعداد شرکت کننده: 3 نفر

 

نحوه صعود

علت نام گذاری این قله یک تبعه خارجی به نام John Ston   اولین صعود کننده به این قله بود(به روایتی)

ارتفاع ثبت شده این قله 3960 متر از سطح دریا می باشد.

روستای آب نیک با ارتفاع 2400 متر از سطح دریا در جنوب دشت جانستون قرار دارد.

قله جانستون واقع در ناحیه کوهستانی البرز مرکزی از جنوب به دره آب نیک 

                                                                       از شمال به بخشی از دره رودخانه لار

                                                                       از شرق توسط یک خط الراس مرتفع به قله خرسنگ

                                                                       از غرب توسط گردنه متصل به قلل برج و خلنو

مسیر صعود1-مسیر جنوبی: نرمال ،درانتهای دشت از سمت چپ غاربیوک آقا سپس با تراروس به سمت غرب از                            

                  میان سنگ و صخره ها و برف چال های فصلی                  

                2-مسیر شرقی: از مسیر زمستانی که بعد از گذر از تنگه آب نیک و ابتدای دشت جانستون شروع میشود

                3-مسیر غربی:ازهمان دره شرقی انتهای دشت(مسیر صعود به قله خرسنگ) بوده ومسیر طولانی است.

گزارش حرکت

-       ساعت  4:30  از میدان اصلی تهرانسر حرکت کردیم.

-       در ساعت 6:45 به روستای آب نیک رسیدیم. پس از پارک خودرو آماده حرکت شدیم.

-       پس از گذر از دشت جانستون  ساعت  8:40  زیر یک سنگ بزرگ ، نزدیک غار بیوک آقا به صرف صبحانه مشغول شدیم.

-       ساعت 9:00 به حرکت ادامه دادیم بعد از طی نمودن یک شیب بسیار شدید به یک سنگ بزرگ رسیدیم که از کنار آن گذشتیم و با یک تیم 14 نفری که به سمت قله حرکت می کردند هم گروه شدیم.

-       ساعت 10:15 شیب به پایان رسید بعد از کمی استراحت از بین سنگ ها  به صورت دست به سنگ شروع به حرکت کردیم،هوا ابری بود و هر چه بالاتر می رفتیم هوا مه آلودتر می شد تنها اشکالی که به وجود می آمد مسیر نا معلوم بود بعد از طی نمودن چندین قله کوچک و دور زدن آن ساعت 12:20 به قله رسیدیم. 

-       ساعت 12:20 تا 13:10 زمان استراحت در قله بود.

-       ساعت 13:10 تا 15:10 زمان فرود محل استراحت تیم ، غار بیوک آقا بود.

-       ساعت 15:10 تا 17  زمان صرف شده تا کنار خودرو بود.

-       ساعت 19  در تهرانسر بودیم.

-       کل زمان صرف شده جهت صعود پنج ساعت و 20 دقیقه ( با احتساب استراحت)

-       کل زمان صرف شده جهت فرود چهار ساعت و 10 دقیقه ( با احتساب استراحت)

کارآموزی برف و یخ آقایان

قله دارآباد93/2/12

گزارش برنامه صعود به قله دارآباد

تاریخ اجرا: 29/01/1393

ارتفاع قله: 3160

سرپرست برنامه: طوفان جعفریان

اعضای گروه : رضا ظهیری، طوفان جعفریان، شهرزاد شهبازی، فاطمه رضایی و مهناز مظلوم زاده

قله دارآباد یا مونگ چال یکی از شرقی‌ترین قلل رشته کوه توچال به ارتفاع تقریبی 3160 متر از سطح دریا می‌باشد این قله در شمال استان تهران شهرستان شمیران واقع شده است که آخرین قله خط الرﺃس کوههای شمیران از غرب به شرق است و برای دسترسی به آن کافی است خود را به میدان تجریش و از آنجا به دارآباد برسانید . قله دارآباد از چند مسیر صعود می شود. اولین و بهترین مسیر این قله از روی یال شن سیاه می‌باشد که پس از عبور از یال درازلش و کنار پادگان به قله ختم می شود و مسیرهای دیگر از طریق یال‌های دره دارآباد صعود می‌شود. ساعت 8 صبح به ابتدای کار رسیده و پس از 5 دقیقه نرمش و انتخاب سرقدم و عقب دار حرکت کردیم، مسیر سمت راست که از روی یال شن سیاه بوده را انتخاب نمودیم و به سمت قله حرکت کردیم ساعت 9.40 دقیقه برای صرف صبحانه به مدت 20 دقیقه استراحت کرده، و پس از آن گروه به حرکت ادامه داد در مسیر از میوه ریواس نیز استفاده نمودیم . استراحت بعدی به مدت 10 دقیقه در کنار دکل کوچک نگهبانی انجام شد سمت راست سد لتیان نیز مشخص بوده و در راه به جان پناه اول رسیدیم که فاصله بسیار کمی با دکل کوچک نگهبانی داشت و پس از استراحت دیگر در کنار برجک نگهبانی  ، گروه حرکت را سریع تر کرده و با استفاده از تابلوها و علائم موجود در مسیر به سمت قله حرکت کردیم. ساعت 1 به قله رسیدیم و پس از صرف ناهار و استراحت به مدت 45 دقیقه ساعت 1.45 دقیقه به سمت پایین حرکت کردیم و در راه برگشت قسمتی از مسیر را از شن اسکی و باقی را از مسیر پاکوب به سمت پایین حرکت کردیم و ساعت 5 به پایان کار رسیدیم. 

بند عیش

گزارش صعود به قله بند عیش

تاریخ برنامه:05/02/1393

تعداد حاضران: 7 نفر
سرپرست :مهدی آقایی
ارتفاع : حدوداً 2760 متر
منطقه: شمال غربی تهران

باتوجه به برنامه ریزی صورت گرفته قرار حرکت گروه، ساعت 5:15 از بلوار سیمون بولیوار انتهای خیابان جنت آباد تعیین گردید.بعد از 20 دقیقه پیاده روی از داخل ده حصارک ساعت 6:05 گروه به ابتدای مسیر رسید و بعد از مشخص کردن جلو دار و عقب دار و معرفی اعضا شروع به حرکت نمود.گروه در امتداد مسیر رودخانه های کم آب به حرکت خود ادامه داد  گاه گاهی نیز اعضا با توجه به عمق کم آب، ازاین سوی رودخانه به آن سو می رفتند. مسیر دارای پیچ و خم  ولی  مشخص و هموار بود. تیم درساعت 7:15 جهت صرف صبحانه  سی  دقیقه استراحت و مجددا مسیر را در پیش گرفت در طول مسیر استخرهای آب بزرگی به چشم می خورد که آب آنها از چشمه های کوه لوله کشی و تامین شده بود و مشخص بود جهت باغهای گیلاس و گردوی اطراف استفاده میشوند.پس از طی شیبی نسبتا تند بالاخره در ساعت 11:10 برفراز قله بودیم. ارتفاعات توچال و همچنین قله دوشاخ و لزون در طرف شرق ما به وضوح خود نمایی می کردند و در سمت راست ، امامزاده داود و در شمال غرب مناطق پهنه سار و در جنوب، شهر تهران  نمایان بود.در ساعت 11:45 از قله عزم بازگشت کردیم.گاه گاهی صدای پرطنین موتور سوارها که تا دل کوه آمده بودند سکوت پرهیبت منطقه را می‌شکست همچنین گل‌های شقایق وحشی، لاله‌های وحشی زرد و قرمز و بعضا بنفش، بوته‌های پر خار گون، گل گاو زبان و انواع سبزی‌های کوهی پوشش گیاهی غالب منطقه را تشکیل می‌دادند. در طی مسیر به افراد متفاوتی برخورد کردیم که مشغول چیدن سبزیهای کوهی بودند.حدود ساعت  14:30 بود که به محل صرف صبحانه  رسیدیم .بعد از  15 دقیقه  به سمت پایین حرکت کردیم.در ساعت 16 به  حصارک رسیدیم.

برنامه کشار به کندر

کادر سرپرستی:
سرپرست: نرگس ترکمنی
گزارش نویس: نرگس ترکمنی
مسئول محیط زیست: همه اعضای تیم
تعداد افراد شرکت کننده: 13 نفر
 
: اطلاعات عمومی منطقه
نام منطقه: سولقان روستاهای کشار ، وردیج ، کندر
 قله(‌ها): لیزان2850 متر
وضعیت چشمه های منطقه: چشمه پر آب در دره وردیج
محل، تعداد و میزان آب چشمه‌ها و مکان های تهیه ی آب در طول مسیر: دره وردیج- روستای وردیج- جیحون کندر
انواع مسیر ( زمستانه و تابستانه): مسیر پاکوب تابستانه از وردیج تا کندر
میزان آنتن دهی موبایل: 50 درصد مسیر دارای پوشش می باشد
شیوه رسیدن به منطقه: جاده سولقان روستای کشار بالا
نوع وسیله نقلیه: یک دستگاه مینی بوس
فاصله  تهران تا مبدا صعود: 35 کیلومتر
میزان جاده خاکی: 5 کیلومتر
مبدا صعود: روستای کشار بالا
ارتفاع مبدا صعود: 1750 متر
وسایل شخصی مورد نیاز:  بادگیر- پلار – دستکش و کلاه -  باتوم و ...
 
گزارش برنامه کوهپیمایی کشار به کندر

شرح کامل گزارش:
قرار حرکت ازمیدان کمال الملک تهرانسر ساعت6 صبح بود. تا ساعت 6:15 شش تن از بچه ها حاضر شدند و پس ازپیوستن گروه شهرقدس به تعداد7 تن که مجموعا13 تن شدیم ساعت 6:30  حرکت کردیم به سمت روستای کشار بالا در مسیر سولقان و ساعت 7:35 از مینی بوس پیاده شدیم و تا سر مسیر حرکت 10 دقیقه در روستا پیاده روی کردیم . پس از یک نرمش کوتاه توسط  (آقای کلهر) و معرفی افراد وتعیین سرقدم(آقای خزلی)وعقب دار(آقای ایمانی) به سمت یالی که ما را  به ارتفاع 2300 متری میرساند حرکت کردیم . ساعت 8:50 برای صرف صبحانه توقف کردیم تا ساعت9:20 وسپس به سمت پایین و مسیر دره وردیج سرازیر شدیم. هوا بسیار عالی و دلچسب بود و نسیم ملایمی می وزید در مسیر رودخانه استراحت کوتاهی داشتیم تا اعضا یک آماده سازی داشته باشند وسپس در ساعت11 به سمت روستای وردیج حرکت کردیم  .پس از رسیدن به روستای وردیج راهی جاده کندر شدیم بعد از پیمودن 3 کیلوتر در حیات یک ویلا برای ناهار و استراحت توقف داشتیم که تا ساعت 2 بعد از ظهر طول کشید.سپس برای رفتن به کندر آماده شدیم که در طول مسیر با صخره های زیبا وچسم نوازی روبرو شدیم مسیر را ادامه دادیم و ارتفاع خود را کم کرده و به سمت روستای کندر در مسیر جاده خاکی به راه افتادیم نهایتا ساعت 16:30در روستای کندرپس ازصرف نوشیدنی سوار مینی بوسی که از قبل هماهنگ شده بود شدیم و از مسیر جاده کرج چالوس به سمت تهران حرکت کردیم.

برنامه فصل بهار 1393

تغذیه و استراحت فعال بعد از فعالیت ورزش کوهنوردی

بازیابی توان جسمی نکته بسیار مهمی به خصوص برای ما کوهنوردان است. نوع و مدت این ورزش نیاز به یک برنامه بازیابی توان جسمی را بیشتر برجسته می کنه. گاه بعد از یک برنامه سنگین و یا بعد از هفته های متوالی اجرای برنامه احساس می کنیم توان جسمی مون تحلیل رفته و باید مدتی برنامه های سبک تری بریم یا اصلا در برنامه ای شرکت نکنیم تا توان خودمون رو بدست بیاریم.